Divoš

Na osnovu arheoloških nalaza iz mlađeg kamenog doba Divoš se svrstava među najstarija naselja na obroncima Fruške gore.

Brojni su tragovi života iz rimskog perioda a selo je zabeleženo i u srednjem veku. U blizini sela podignuti su manastiri Kuveždin i Petkovica.

Nakon austro-turskih ratova krajem 17. veka, Divoš je ušao u sastav iloškog vlastelinstva grofa Odeskalkija.

Stanovništvo se naglo uvećalo u drugoj polovini 18. veka: godine 1774. imalo je 183 kuće, 1791. oko 200 kuća sa preko 1000 ljudi a godine 1810. imalo je 229 kuća i više od 1800 ljudi.

Početkom 20. veka Divoš je imao 191 nadničarsko domaćinstvo. Godine 1910. u selu je osnovana ratarska kreditna zadruga. Za vreme Drugog svetskog rata selo je dalo 295 boraca od kojih je 137 poginulo a 332 je stradalo od ustaškog terora. Na Rohalj-bazama u blizini sela, bio je jedan od centara oslobodilačke borbe naroda Vojvodine.

Zbog sve većih nameta, prnjavorci su carskom komesaru 1807. godine tužili igumana i kaluđere i neki sporovi su rešeni tek 1810. godine. Naselje je 1881. godine imalo samo 270 stanovnika, od toga 233 Srba.

Tokom Drugog svetskog rata poginula su 34 Prnjavorčana a manastir je uništen i potpuno razgrađen u posleratnim godinama, pretvorivši se u arheološki lokalitet.

Broj stanovnika: 1360
Nadmorska visina: 152 m
Površina: 56,3 km²
Udaljenost od Sremske Mitrovice: 22 km