Ležimir

Na podruju Ležimira pronađeni su ostaci života počev od praistorije.

U doba antike kroz ovo područje je prolazio kameni put Sirmijum (Sremska Mitrovica)-Bononija (Banoštor), kao i vodovodni sistem Vranjaš.

Naziv naselja je verovatno slovenskog porekla. Prvi put je zabeležen 1389. godine u papaskim zapisima a češće se sreće u dokumentima 14. i 15. veka. Tokom srednjeg veka Ležimir je bio malo kmetsko selo sa crkvom, iznad koga je utvrđenje štitilo važan put od slobodnog kraljevskog grada Svetog Dimitrija (nekada Sirmijum) do Dunava.

Po odlasku Turaka, Ležimir je potpadao pod iločko vlastelinstvo. Godine 1774. imao je 135 domova, 1808. godine 1490 stanovnika, 1810. oko 220 domova a po popisu iz 1931. godine imao je vi{e od 2000 stanovnika.

Selo je bilo poznato po proizvodnji kreča. Meštani su aktivno učestvovali u NOB-u. Bilo je 166 boraca od kojih je 74 poginulo. U fašističkom teroru stradalo je 255 žrtava.